Geboren als Eric Patrick Clapp op 30 maart 1945 in Ripley, Engeland. Tijdens zijn carière kreeg hij bijnamen als "Slowhand" en "God". Tegen de tijd dat hij een solo carrière begon (1970) was hij al lang bekend als fabuleus gitarist van groepen als The Yardbirds, John Mayall's Blues Breakers, Cream en Blind Faith. Hij was de beste rock gitarist van zijn tijdperk. Het was alleen vanwege zijn bescheidenheid dat hij niet eerder solo ging. Maar zelfs voordat zijn solo album uitkwam, zat hij alweer bij een andere groep: Derek and the Dominos. Hij speelde gedurende 1970 met die groep. Vanwege een heroine verslaving speelde hij in 1971 en 1972 nauwelijks. Maar in januari 1973 speelde hij een comeback concert in Engeland (het Rainbow Concert). Pas in 1974 ging hij weer solo. Hij kwam met het album 461 Ocean Boulevard, met de hit "I Shot The Sheriff". De volgende jaren stond Clapton minder bekend als gitaarheld, maar meer een rock-star, met een zwak voor ballads. Er kwamen opvolgers voor zijn 461 Ocean Boulevard album: "There's One in Every Crowd", "E.C. Was Here" en "No Reason to Cry". Maar die waren minder succesvol. In 1977 kwam hij met "Slowhand" met de hits "Cocaine" (van JJ Cale), "Lay Down Sally" en "Wonderful Tonight". Na deze succes albums kwamen er nog enkele succesvolle albums. In het begin van de jaren 80 ging het weer wat minder met Eric. De albums waar hij in die periode mee kwam, waren geen grote successen. Maar zijn ster begon weer te schijnen met de set "Crossroads" (1988). Zijn fans kwamen weer terug. "Journeyman" (1989) zou zijn laatste studio album in vijf jaar worden. In die tijd had hij nog een grote triomf. Op 20 maart 1991 kwam zijn 4 jarige zoon bij een dramatische val om het leven. Tijdens zijn rouwperiode kwam hij met een live album: "24 Nights". Het album bevatte een lied voor zijn zoontje: "Tears in Heaven". Het werd een gigantische hit. In 1992 werd het legendarische MTV Unplugged Concert opgenomen. Het album daarvan werd zijn best verkocht album aller tijden. Twee jaar later keerde Eric terug naar de blues met het album "From The Cradle". Het was ook een groot succes. In het jaar 2000 nam Eric een album op met vriend en blueslegende BB King: "Riding With The King". Ze namen een aantal bluesstandards op. Het succesvolle album werd in 2001 gevolgd door "Reptile". Drie jaar later kwam Eric met "Me And Mr Johnson". Daarmee ging hij terug naar de oorsprong van zijn werk: de blueslegende Robert Johnson. Vandaag de dag treed Eric nog erg veel op en komt geregeld met nieuw materiaal. Hij staat bekend als een van de beste bluesgitaristen van deze tijd...misschien wel de beste nog levende bluesgitaarheld Ik heb drie nummers ingescand. Klik op de tekst om te luisteren. Als eerste het nummer Worried Life van de cd die Eric samen met BB King maakte. Een vaak gecovered nummer waarvan het origineel al behoorlijk oud is. Worried Life Als tweede een nummer van de Unplugged cd. Malted Milk is een nummer van Eric's grote voorbeeld, blueslegende Robert Johnson. Het origineel is uit de jaren 30. Malted Milk Tenslotte een beroemde bluesplaat. Walking Blues is door talloze bluesgitaristen gespeeld. Het origineel is waarschijnlijk van Son House, later (jaren 30) geperfectioneerd door Robert Johnson. Walking Blues En...als extra'tje een heerlijk Chuck Berry nummer, gespeeld door Eric Clapton. Opname is uit de jaren 80:

|| .... een site: dit is 1 van de coolste site die ik heb gezien groetjes een webmaster Boris: bedankt dat je dit een leuke site vind

Dit is de Nederlandse tijd

Guns N' Roses werd in 1985 opgericht door zanger Axl Rose, gitaristen Tracii Guns en Izzy Stradlin, bassist Duff McKagan en drummer Robbie Gardner. De naam Guns N' Roses werd afgeleid van de twee bands, die samen uiteindelijk Guns n' Roses vormden: 'L.A. Guns' en 'Hollywood Rose'. Namelijk, bij het eerste geplande optreden konden Tracii en Gardner niet verschijnen, waarna McKagan zijn best doet om alsnog muzikanten te vinden. Hij is het, die de voor hem niet onbekende gitarist Slash en drummer Steven Adler (Hollywood Rose en daarvoor Roadcrew) als vervanging toevoegt, de originele samenstelling is dan een feit. (Duff schipperde tussen Hollywood Rose en L.A. Guns in en bracht ze samen.) In deze gloednieuwe samenstelling kan het vijftal alsnog enkele optredens verzorgen. Duff gaf later aan dat ze er niets aan over hadden gehouden, maar dat het de band 'Guns n' Roses' versterkte. Met deze samenstelling werden drie albums uitgebracht: Live ?!*@ Like A Suicide - (een EP uitgebracht in eigen beheer) (1985) Appetite for Destruction - (1987) G N' R Lies - (1988) Van het album Appetite for Destruction werden wereldwijd 20 miljoen exemplaren verkocht. Dit album had een opruiende coverillustratie van de Amerikaanse underground tekenaar Robert Williams. Op de heruitgave was deze afbeelding vervangen door een kruis met vijf doodskoppen. Kort nadat G N' R Lies was uitgebracht, verliet drummer Steve Adler de band. Volgens geruchten moest hij de band verlaten omdat hij weigerde zich te laten behandelen voor zijn heroïneverslaving. Guns N' Roses werd versterkt met drummer Matt Sorum en keyboardspeler Dizzy Reed. In deze samenstelling werden in 1991 de albums Use Your Illusion I en Use Your Illusion II uitgebracht. Na het uitkomen van deze albums verliet Izzy Stradlin de band en werd hij vervangen door Gilby Clarke. Ruim twee jaar lang toerde Guns N' Roses de wereld rond. Gedurende deze periode kwam de single November Rain uit, wat wereldwijd gezien wordt als een van de beste nummers ooit gemaakt. In 1993 kwam een nieuw album uit, met covers van de helden van Guns N' Roses: The Spaghetti Incident. Omdat inmiddels de grunge de heavy metal had vervangen als populairste stroming binnen de rockmuziek, verkocht dit album slecht. De jaren erop viel Guns N' Roses langzaam uit elkaar, totdat van de oorspronkelijke bezetting uiteindelijk alleen Axl Rose overbleef. [bewerk] De nieuwe Guns N' Roses In 1998 vormde Axl Rose een nieuwe groep Guns N' Roses met Josh Freese (voormalig The Vandals-drummer, zie ook a Perfect Circle en NIN), Tommy Stinson (voormalig The Replacements-bassist), Robin Finck (voormalig Nine Inch Nails-gitarist), gitarist Paul Huge en Dizzy Reed (keyboard). In 1999 kwam een nieuwe single, Oh my god, uit als voorloper van een nieuw album (Chinese Democracy). Dit album is echter (nog) steeds niet uitgebracht. In 2004 is wel een Greatest Hits album verschenen met daarop ook de in 1996 als single uitgebrachte (laatste in oude bezetting) Rolling Stones cover Sympathy for the Devil. De (ex)leden van Guns N' Roses waren het echter niet eens met het uitbrengen en voor het eerst in jaren stonden Axl Rose en zijn voormalige bandleden eens niet tegenover elkaar, maar samen voor het gerecht in een poging het uitbrengen te verbieden. Guns N' Roses blijft problemen hebben met hun bezetting en concerten. Finck keert terug naar Nine Inch Nails en de gitarist Buckethead komt in 2000 bij de band. Tijdens een tweetal concerten in 2001 is Freese vervangen door Brian Mantia (voormalig Primus-drummer). In 2002 verlaat Huge de band en wordt vervangen door Richard Fortis (voormalig Love Spit Love-gitarist). De nieuwe tour, de eerste sinds 1993, raakt niet altijd uitverkocht en krijgt te maken met rellen doordat Axl Rose niet altijd komt opdagen. Tenslotte worden in 2002 alle resterende concerten opgeschort, waaronder het beoogde concert in het Gelredome in Arnhem. In 2004 verlaat Buckethead de band, wederom vertragingen in de hand spelend ten aanzien van geplande concerten. Alhoewel nieuw materiaal vooralsnog uitblijft, zijn er wel de nodige aankondigingen gedaan. In september 2005 deed Axl Rose de uitspraak dat er mogelijk nieuw materiaal zal verschijnen van Guns N' Roses op de komende soundtrack van The Da Vinci Code, de verfilmde versie van Dan Browns gelijknamige bestseller, maar dit bleek niet het geval te zijn, de gehele soundtrack werd gecomponeerd door Hans Zimmer. Oud-gitarist Slash liet in december dat jaar tijdens een interview bij het Amerikaanse radiostation WMMR weten dat het album Chinese Democracy in maart 2006 uit zou moeten komen. Zelf liet Axl Rose in januari 2006 weten in het tijdschrift Rolling Stone, dat "men dit jaar nog muziek zal gaan horen". Inmiddels is de release alweer opgeschoven naar het najaar van 2006, hetgeen Axl Rose in mei 2006 bevestigde in een interview op het Amerikaanse rockstation Q 104.3. Een nieuwe Europese tour ging in de lente van 2006 van start met Ron "Bumblefoot" Thal als vervanging van Buckethead. Op 29 juli speelde Guns N' Roses op het Roskilde Festival in Denemarken. Op 2 juli 2006 gaf de band een concert in Nederland in het Goffertpark in Nijmegen. Ze gaan touren in Europa, V.S. en Azië. Vooralsnog zijn er alleen Europese data bekend. De rest volgt binnenkort. In september en oktober 2006 doen ze de VS aan. Axl Rose verklaarde backstage op de MTV-awards dat het langverwachte album dit jaar nog zou uitkomen. Het was een van de zeldzame tv-interviews die hij gaf. Of we hem moeten geloven, weet niemand. Maar wat wel zeker is, is dat hij een redelijk succesvolle comeback achter de rug heeft met een Europese Tour. Volgens een persbericht in begin oktober 2006, voorafgaand aan de Chinese Democracy Tour, zou het nieuwe album op een dinsdag tussen 3 oktober 2006 en het einde van het jaar worden uitgebracht in de VS, zonder kennisgeving vooraf (een officiële release-datum wordt dus niet gegeven). Volgens onbevestigde geruchten wordt dit 21 november 2006. Wanneer en of het album dit jaar nog in Europa uitgebracht wordt is nog de vraag. Inmiddels is het album nog niet uit en wordt er gespeculeerd dat het album begin 2007 pas uit zal komen. De eerste single (waarschijnlijk Better) zal wel dit jaar uitgebracht worden. Op 15 december schreef Axl Rose persoonlijk een brief [1] aan de fans waarin staat dat het album een voorlopige release datum mee krijgt van 6 maart 2007. En dat alle andere data puur verzonnen zijn en niet door de band zijn bevestigd. Inmiddels is ook gebleken dat deze release ook niet gehaald zal worden volgens de band en mangement is het album in een afrondingsfase waarbij hier en daar nog slechts gemixt wordt wanneer en of het ooit nog wat wordt blijft dus gissen. Het vervolg op de tour is begonnen. Op 2 juni was er een show in Monterrey, Mexico. Daarna waren er optredens in Guadalajara en Mexico City. Circa 79.000 fans zagen de 3 shows in Mexico. De volgende shows in 2007 zijn in Australië, Nieuw-Zeeland en Japan. [bewerk] Bandleden [bewerk] Huidige bandleden Axl Rose - zang, piano (1985-heden) Dizzy Reed - keyboard, piano (1990-heden) Robin Finck - melodische gitaar (1997-1999, 2000-heden) Tommy Stinson - basgitaar (1998-heden) Chris Pitman - keyboard, effecten (1998-heden) Richard Fortus - ritme-gitaar (2002-heden) Ron "Bumblefoot" Thal - melodische gitaar (2006-heden) Frank Ferrer - drums (2006-heden) [bewerk] Voormalige bandleden Ole Beich - basgitaar (1985) Rob Gardner - drums (1985) Tracii Guns - melodische gitaar (1985) Steven Adler - drums (1985-1990) Izzy Stradlin - ritme-gitaar (1985-1991) Gilby Clarke - ritme-gitaar (1991-1994) Slash - melodische gitaar (1985-1996) Matt Sorum - drums (1990-1997) Duff McKagan - basgitaar (1985-1997) Josh Freese - drums (1997-2000) Paul Huge - ritme-gitaar (1994-2002) Buckethead - melodische gitaar (2000-2004) Brian "Brain" Mantia - drums (2000-2006) Slash, Duff en Matt vormden in 2004 met Stone Temple Pilots-zanger Scott Weiland de band Velvet Revolver en brachten met die band het album Contraband uit. [bewerk] Discografie [bewerk] Albums Albums met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/100 Titel Datum van release Datum van binnenkomst Hoogste positie Aantal weken Opmerkingen Appetite for destruction 01-10-1988 5 59 G N' R Lies 06-05-1989 14 25 Use your illusion I 28-09-1991 3 102 Use your illusion II 05-10-1991 2 81 The spaghetti incident 04-12-1993 5 21 Live era '87 - '93 04-12-1999 16 16 Greatest hits 27-03-2004 3 52 Chinese Democracy 06-03-2007 [bewerk] Singles Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 Titel Datum van release Datum van binnenkomst Hoogste positie Aantal weken Opmerkingen Sweet child o'mine 1988 24-9-1988 26 5 Paradise city 1989 15-4-1989 4 11 Patience 1989 1-7-1989 4 12 Sweet child o'mine 1989 16-9-1989 24 5 You could be mine 1991 13-7-1991 5 13 Don't cry 1991 21-9-1991 6 7 Live and let die 1991 14-12-1991 12 7 November rain 1992 14-3-1992 13 6 Knockin' on Heaven's Door 1992 23-5-1992 1(3wk) 18 November rain 1992 12-9-1992 4 12 Yesterdays 1992 21-11-1992 6 9 Civil war 1993 22-5-1993 22 6 Ain't it fun 1993 27-11-1993 20 5 Since I don't have you 1994 12-3-1994 tip Sympathy for the devil 1994 24-12-1994 10 6 Oh my God 1999 - [bewerk]

! van de grapigste sites met hele leuke filpjes

• Annimatie Op deze site staan icoontjes die kunnen bewegen.
• Clippagina Een site waar alle muziek op staan die jij leuk vind echt alles . als je de muziek luisterd krijg je ook meteen het clipje te zien.
• FLEX !!!! Een site met muziek spelletjes en nog veel meer.
• GAME !!!!!!!!!!!!!!!!!! Heel veel spelletjes en andere dingen dus kijk hier!!!!!!!!!!!!!!!1
• Gamechat Alles voor je mobiel downloaden en luisteren.
• Gamenext Veel informatie
• Gamevila Informatie
• Happy Tree Friends !!!! Op deze site gaan beestjes die wat doen de fout in. Beschrijving:klik op 1 van de beestje op een plaatje dan krijg je zoon filmpje te zien dit is niet echt voor kleine kinderen bedoeld .
• Runescape Dit is een site waar allemaal mensen een mannetje of een vouwtje maken in de middeleeuwen dit spel cavet zich uit zich zelf .  Als je hulp nodig hebt stuur even een mailtje naar Boriskreike@hotmail.com
• Spelle
• Spelletjes 1 van de beste spel site van Nederland

Het ontstaan van Linkin Park begon bij Mike Shinoda. In zijn tienerjaren kreeg hij grote interesse voor muziek en begon ook te spelen samen met Brad Delson (de huidige gitarist van Linkin Park) in zijn thuisstudio. Zijn eerste instrument was de piano want toen interesseerde hij zich vooral in jazzmuziek. Later leerde hij ook elektrische gitaar spelen (vooral rock en metal) en begon hij met rappen. Tegen het einde van zijn middelbare school vormden Mike en Brad Delson samen met Rob Bourdon de band Xero en probeerden serieus succes te krijgen in de muziekindustrie. Hiervoor waren Brad en Mike in een andere band, genaamd "Relative Degree". Na het behalen van zijn diploma ging Mike naar het Pasadena Art College of Design, waar hij Joseph Hahn ontmoette. Brad ging naar de ULCA, waar Dave Farell zijn kamergenoot was en samen vaak oefenden. Farell (die ook in "Tasty Snax" of "The Snax" speelde) en Joe kwamen kort daarna bij de band Xero. Nadat Mike zijn studie had voltooid kreeg hij gelijk een baan als grafisch ontwerper. Een zesde lid werd toegevoegd, Mark Wakefield (die ook op dezelfde school als Mike en Brad zat). Xero bracht een demotape uit, die niet door de grote platenmaatschappijen was opgepakt. Wakefield verliet de band om manager te worden voor "Taproot". Nadat Wakefield weg was, begon Mike audities te houden voor een nieuwe vocalist. Tegelijkertijd begon Brad te interneteren voor een Warner Bros. Records A&R(scout) voor een vertegenwoordiger genaamd Jeff Blue als deel van zijn communicatiegraad. Blue hintte Brad en Mike op Chester Bennington, een jonge zanger uit Phoenix die op zoek was naar een nieuwe band, na een ruzie met zijn oude band "Grey Daze" van 1993 tot 1997. Shinoda en Delson zonden hem een instrumentaal en Chester belde Mike op en zong voor hem door de telefoon. Mike en Brad waren meteen onder de indruk van de vocale capaciteiten van Bennington en het duurde niet lang voor ze hem aannamen. Nadat Chester zich bij de band had toegevoegd, moest de band zijn naam veranderen in "Xero", omdat er al een andere band was die een vergelijkbare naam had. Farell moest de band tijdelijk verlaten vanwege tourverplichtingen met Snax. Dus speelden Brad Delson en een andere bassist, genaamd Kyle Christner bass op de eerste zelfgetitelde EP. "Hybrid Theory EP" werd midden 1999 uitgebracht in beperkte oplage (1000). Tiental kopieën werden gestuurd naar verschillende platenlabels, waaronder Warner Bros. Records. De rest ervan werd gegeven aan de eerste leden van de net opgerichte streetteam. Farell werd tijdelijk vervangen door Scott Koziol. Hij verschijnt ook in de eerste video "One Step Closer" van het "Hybrid Theory" album. De band mocht tekenen bij Warner Bros. Records in 1999 dankzij Blue. De band moest hun naam opnieuw veranderen. Er waren verschillende suggesties, waaronder Clear, Probing Lagers en Ten P.M. Stocker (een interne grap van de band omdatze altijd 's avonds opnamen en oefenden). Bennington kwam met de naam "Lincoln Park" omdat hij daar is opgegroeit. De groep nam de naam, maar tijdens het registereren van een domeinnaam, zagen ze dat "lincolnpark.com" al bezet was. Omdat de band het niet konden betalen, veranderden zij "Lincoln" naar "Linkin" en kochten het domein "http://linkinpark.com". [bewerk] Linkin Park Underground In november 2001, na hun grote succes met In The End, kwam een vriendin van de band met het idee een fanclub te starten. Zo ontstond de Linkin Park Underground. Door elk jaar een bedrag te betalen word je lid en krijg je een pakket met een T-shirt, een CD en wat goodies zoals stickers, posters etc. Bovendien krijg je een e-mailadres van hun die je zelf kan kiezen en korting op Linkin Park Merchandise. Om de zoveel tijd brengt Linkin Park een cd met liedjes uit die de albums niet haalden, live gespeelde songs en remixen. Ze komen op een cd die 5 of 6 nummers bevat. Tot nu uitgebrachte LPU's: Linkin Park Underground 1.0 Linkin Park Underground 2.0 Linkin Park Underground 3.0 Linkin Park Underground 4.0 Linkin Park Underground 5.0 Linkin Park Underground 6.0 [bewerk] Hybrid Theory Het album Hybrid Theory kwam uit op 24 oktober 2000 en werd geproduceerd door Don Gilmore (producer van onder andere Pearl Jam en Tracey Bonham). De tracks van Hybrid Theory EP werden opnieuw opgenomen maar nog nooit uitgebracht. Het is onbekend of deze nummers nog op B-kant uitgebracht zullen worden. De band trad ook op in "KROQ Radio's Almost Acoustic Christmas", hun eerste nationaal-erkende concert. Mike Shinoda schreef ervoor een nieuw nummer genaamd "My December", voor de gelegenheid. Het werd als B-kant uitgebracht op 'One Step Closer'. De singles 'One Step Closer' en 'Crawling' werden een (radio)succes. Farell keerde terug in de clip van "Crawling". De band won er een Grammy mee voor "Best Hard Rock Performance" in 2002. De band maakte zijn eerste nationale tour, de Ozzfest, met andere acts als Black Sabbath, Marilyn Manson, Slipknot, and Zack Wylde's Black Label Society. Daarna volgde de single 'Papercut' en in midden 2001 bracht Linkin Park hun vierde single uit:"'In The End'. Het nummer zal de grootste hit worden van de band tot nu toe en is een van de meest gedraaide liedjes van 2001. De Videoclip is geregisseerd door Nathan "Karma" Cox en Mr. Hahn. In de clip speelt de band in de regen boven op een enorm standbeeld. Ook had de clip een grote invloed van CGI, vergeleken met de meeste video's van die tijd. Het nummer bereikte de top #5 in de Nederlandse Top 40. In 2001 speelden ze maar liefst 324 shows. Hybrid Theory was dat jaar de meestverkochte plaat in de Verenigde Staten en geldt nog steeds als een sterk debuut. Het album werd 10 keer platina. In begin 2002 begon de band de eerste tour, waarin ze de headliner waren, genaamd "Projekt Revolution". De eerste editie bevatte Adema, Cypress Hill, the Apex Theory, and DJ Z-Trip. Bij deze tour verstevigde de band zijn status als liverockband. Tijdens de tour werkten Shinoda en Hahn samen met 'The X-Ecutioners' op het nummer It's Going Down. [bewerk] Reanimation Na de tour dook de band weer de studio’s in na 2000. Na een paar remixen van de Hybrid Theory nummers door Shinoda besloten ze, na verschillende aanmoedigingen, een remixalbum op te nemen. Vervolgens bracht de band Reanimation uit, een album met remixes van eerder uitgebrachte nummers. Deze waren afkomstig van hun full-length album Hybrid Theory en een High Voltage en My December. Aan Reanimation werkten onder andere Jonathan Davis (Korn), The X-Ecutioners, Black Thought van The Roots, en Aaron Lewis (Staind) mee. 'Pts.Of.Athrty' was de enige single. Reanimation werd platina. [bewerk] Meteora Het tweede studioalbum van Linkin Park, Meteora, genoemd naar de rotsen in Griekenland, lag 16 maart 2003 in de rekken. De naam ervan werd tot december 2002 geheim gehouden. Het album werd meer dan 11 miljoen keer verkocht over de hele wereld en debuteerde in maar liefst 16 landen op nummer 1. Er werd 18 maanden aan geschreven, om een poging te doen het succes van Hybrid Theory te evenaren. De eerste single, 'Somewhere I Belong' werd wereldwijd een hit. De meest succesvolle single van Meteora was 'Breaking The Habit', herkenbaar door de violen en het drum 'n bass-patroon. Er werd een clip van gemaakt in een Japanse tekenstijl die direct de hoogte van alle charts inging. Overige singles waren 'Faint', 'From the inside' en 'Numb'. Het nummer 'Lying From You' werd alleen als radiosingle uitgebracht. 'Meteora' werd 4 keer platina. [bewerk] Live In Texas, Collision Course Na het uitbrengen van 'Meteora', kwam de tweede editie van de 'Projekt Revolution' tour met Blindside, Mudvayne en Xzibit. Vervolgens kwam de Sanitarium tour, samen met Metallica, Limp Bizkit, Deftones en opnieuw Mudvayne. Eind november kwam er nog Live In Texas, een cd/dvd-combo. Het was opgenomen tijdens de Sanitarium tour in Dallas en Houston en combineerde beide concerten. Het werd goud. Ruim een jaar later, in november 2004 werd een Mash-Up-album uitgebracht samen met Jay-Z. Het album Collision Course werd georganiseerd door MTV. Aan Jay-Z werd gevraagd met welke rockband hij wilde optreden. Linkin Park was dus zijn antwoord. Het concert dat op tv werd uitgezonden staat op de bijbehorende dvd. Het nummer 'Numb/Encore' werd erg populair. Het reikte even hoog als Linkin Parks doorbraak, nummer 5. Ook won het de Grammy voor "Best Rap/Sung Collaboration". De band en de rapper traden tijdens de Grammy's op en als gast-artiest kwam Paul McCartney op en zong Yesterday in plaats van Chesters couplet. Collision Course werd platina. [bewerk] Music for Relief Het jaar 2005 was een relatief rustig jaar voor Linkin Park. De band richtte "Music for Relief" op, een organisatie die de slachtoffers van de tsunami van eind 2004 hielp. De band speelde twee shows in 2005. Een in Californië voor Music for Relief, en een in Philadelphia voor Live 8. In mei kreeg de band een conflict met Warner maar dat werd in december opgelost. [bewerk] Fort Minor Zie Fort Minor voor het hoofdartikel over dit onderwerp. In 2005 kwam Mike Shinoda op het idee om een soloalbum te maken met zijn vrienden. In een interview met een Engelse radiozender geeft Mike Shinoda aan dat hij al langer met het idee liep. Bij Linkin Park kreeg hij weinig kans om zijn ware aard (namelijk rap/hiphop) te uiten. Terwijl Linkin Park een rustige periode had (geen tour, wel studio) produceerde Mike het album. Mike en zijn vrienden gaan onder de naam Fort Minor en het album heet The Rising Tied. Pukkelpop en Lowlands waren de eerste live optredens van Fort Minor. Het nummer 'Remember The Name' werd hun eerste single. Hierna kwam Petrified uit in de VS en in Europa en Azië het meer melodieuze nummer Believe Me, gevolgd door Where'd You Go, waaraan ook Holly Brook en Jonah Matranga meedoen. De stijl van Shinoda en zijn vrienden kenmerkt zich door de vele samples (van piano tot strijkorkesten) en zang van Shinoda zelf. [bewerk] Dead By Sunrise Zie Dead By Sunrise voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Ook zanger Chester Bennington is bezig met een soloproject. Een van de nummers van dit project heeft hij met een akoestische gitaar gespeeld op het liefdadigheidsconcert 'Music for Relief'. De naam van dit project heet nu Dead By Sunrise wat voorheen Snow White Tan was. Ze hebben al verschillende optredens gedaan waarbij ze voornamelijk nummers hebben gecoverd. Het album (nog zonder naam) wordt in ieder geval pas uitgebracht na het nieuwe album van Linkin Park. [bewerk] Minutes to Midnight Zie Minutes To Midnight voor het hoofdartikel over dit onderwerp. In december 2005 werd Mike Shinoda bevestigd als de co-producer van het volgende Linkin Park album. In februari 2006 werd bekend dat Rick Rubin ook het album zou gaan produceren. Linkin Park trad op tijdens het "Summer Sonic" concert in Japan, met Metallica als gastheer. Een nieuw nummer, met als codenaam "QWERTY" werd gespeeld en voor het eerst speelde Linkin Park een Xero nummer; "Reading My Eyes". Beide nummers zijn te horen op de Linkin Park Underground 6.0. 2006 is gekenmerkt als een jaar met veel studiobezigheden voor Linkin Park. De groep probeerde weg te blijven van het geluid dat te horen was in de vorige albums. Rick Rubin zei ook dat het "rap-rock" geluid helemaal weg is. Op 6 maart 2007 maakte Warner Bros. Records in een persbericht bekend dat het langverwachte derde album van Linkin Park Minutes To Midnight zal gaan heten en op maandag 14 mei (wereldwijd) en dinsdag 15 mei (VS) 2007 zal uitkomen. Niet lang na het uitkomen van dit nieuws, werd er een splashpagina op de site van [1] geopend, waar de 'Minutes to Midnight' (minuten tot middernacht) worden afgeteld. "We hebben meer aan het nieuwe album gedaan dan ooit te voren," zegt bassist Phoenix. De band schreef meer dan14 maanden aan dit album en heeft meer dan 100 demo’s gemaakt, "een doorbraak in de ontwikkeling van het geluid van de band," zegt Mike Shinoda. Chester Bennington zegt: "We schrijven over dingen waar we een paar jaar terug niet over zouden geschreven hebben." Minutes to Midnight refereert naar de Doomsday klok. Mike Shinoda legde uit dat de band verschillende instrumenten heeft gebruikt voor het album. Banjo’s, marimba's en vintage gitaren. De eerste single van de plaat, What I've Done, is op 2 april 2007 uitgekomen. De intro van het nummer is te horen op de site van Linkin Park en op de MySpace van de band[2]. Ook is er een 30 seconden durende clip opgedoken op een ringtonewebsite. Recent is op de blog op MySpace geschreven dat de ringtone beschikbaar is. De clip is opgenomen in de woestijn van Californië en geregisseerd door Mr. Hahn. De band speelt ter promotie een show op het Pinkpop festival op 28 mei 2007. [bewerk] Bandleden [bewerk] Huidig Chester Bennington - Leadzanger (1998-heden) Mike Shinoda - Vocalen, Piano/Keyboards, Samples, Gitaar (1996-heden) Rob Bourdon - Drums (1996-heden) Brad Delson - Lead Gitaar (1996-heden) Dave Farrell - Bass Gitaar (1996-1999, 2001-heden) Joe Hahn - Draaitafels, Samples, Beats (1996-heden) [bewerk] Voormalig Mark Wakefield — Leadzanger (1996-1998) Zanger van de band. Verliet in 1998 om de manager te worden van "Taproot". Later vervangen door Chester Bennington. [bewerk] Stand-ins Scott Koziol — Basgitaar (1999-2001) Stand-in basgitaar speler op Hybrid Theory. Nam One Step Closer op en is in de video te zien. Kyle Christener — (1998-1999) Stand-in basgitaar speler tijdens de absentie van Phoenix tijdens Hybrid Theory EP. [bewerk] Discografie Zie Discografie van Linkin Park voor het hoofdartikel over dit onderwerp. [bewerk] Albums Albums met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/100 Titel Datum van release Datum van binnenkomst Hoogste positie Aantal weken Opmerkingen Hybrid Theory EP 1999 19-11-2001 Hybrid Theory 2000 05-01-2002 Reanimation 2002 02-08-2002 Meteora 2003 29-03-2003 3 31 Live in Texas 2003 29-11-2003 19 Collision Course 2004 04-12-2004 9 19 met Jay-Z Minutes To Midnight 2007 11-05-2007 2* 2* [bewerk] Singles Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 Titel Datum van release Datum van binnenkomst Hoogste positie Aantal weken Opmerkingen One Step Closer 2000 03-03-2001 tip Crawling 2001 30-03-2002 tip Papercut 2001 01-06-2001 In The End 2001 24-11-2001 5 19 Pts.Of.Athrty 2003 20-07-2002 Somewhere I Belong 2003 22-03-2003 16 6 Faint 2003 05-07-2003 40 2 Numb 2003 30-08-2003 tip From The Inside 2004 01-03-2004 Lying From You 2004 01-04-2004 Breaking The Habit 2004 03-07-2004 19 9 Numb/Encore 2004 11-12-2004 5 16 met Jay-Z | Alarmschijf What I've Done 02-04-2007 05-05-2007 *26 *4 [bewerk] Prijzen Winnaar Categorie Award Jaar Linkin Park Best International Newcomer Kerrang Award 2001 Linkin Park Best Hard Rock/Metal Band Rollingstone Award 2001 Linkin Park Best Album Rockbjörnen (Zweden) 2001 Linkin Park Best Group Rockbjörnen (Zweden) 2001 Linkin Park Best International New Artist BLITZ Award (Portugal) 2001 Linkin Park Best Hard Rock Swedish Hit Music Awards 2002 Linkin Park Best Foreigner Artist of the Year Emma (Finland) 2002 Linkin Park Best Hardrock Performance (Crawling) The Grammy's 2002 Linkin Park Best International Nu-Metal Artist ECHO (Duitsland) 2002 Linkin Park Best Rock Video (In The End) MTV Video Music Award 2002 Linkin Park Best Hard Rock Act MTV Europe Music Awards 2002 Linkin Park Best Group MTV Video Music Award 2002 Linkin Park Best International Rock group TMF Award (Nederland) 2002 Linkin Park World's Best Selling Rock Artist World Music Award 2002 Linkin Park Best Breakthrough Artist MTV Asia Award 2002 Linkin Park Modern Rock Artist of the Year Billboard Music Award 2002 Linkin Park Best International Video (In The End) MTV Brazil Award 2002 Linkin Park Best Rock Video (In The End) MTV Award (U.S.) 2002 Linkin Park Amazing International Hitmaker Clear Top 10 Award (Indonesië) 2002 Linkin Park Best Group MTV-Europe Award 2002 Linkin Park Best Hard Rock MTV-Europe Award 2002 Linkin Park Best International Act Kerrang Award 2003 Linkin Park Best Rock Act MTV Asia Award 2003 Linkin Park Best Video (Pts.Of.Athrty) MTV Asia Award 2003 Linkin Park Best Rock Video (Somewhere I Belong) MTV Video Music Award 2003 Linkin Park Best Rock Group World Music Award 2003 Linkin Park Favorite Alternative Artist American Music Award 2003 Linkin Park Favorite Rock Act Asian Music Award 2004 Linkin Park Favorite Video Asian Music Award 2004 Linkin Park Viewer's Choice (Breaking The Habit) MTV Video Music Award 2004 Linkin Park Favorite Alternative Artist American Music Award 2004 Linkin Park / Jay-Z Best Rap/Song Collaboration (Numb/Encore) The Grammy's 2006 [bewerk] Zie ook Fort Minor Snow White Tan/Dead By Sunrise Machine Shop Recordings [bewerk] Externe links Officiële site Minutes To Midnight Officiële Site - Linkin Park (en) Officiële Fanclub - Linkin Park (en) MySpace - Linkin Park (en) Nederlandse Fansite - Linkin Park (nl) Linkin Park Leden Mike Shinoda | Chester Bennington | Brad Delson | Joseph Hahn | Dave Farrell | Rob Bourdon Discografie Albums Hybrid Theory EP (1999) | Hybrid Theory (2000) | Reanimation (2002) | Meteora (2003) | Live In Texas (2003) | Collision Course (2004) | Minutes To Midnight (2007) Singles 2001: "One Step Closer" | "Crawling" | "Papercut" | "In The End" 2002: "It's Goin' Down" | "Pts.Of.Athrty" 2003: "Somewhere I Belong" | "Faint" | "Numb" 2004: "From The Inside" | "Lying From You" | "Breaking The Habit" | "Numb/Encore" 2007: "What I've Done" LPU's' "Linkin Park Underground 2.0" | "Linkin Park Underground 3.0" | "Linkin Park Underground 4.0" | "Linkin Park Underground 5.0" | "Linkin Park Underground 6.0" Videografie "Frat Party at the Pankake Festival" | "Live In Texas" | "Breaking The Habit" Gerelateerde artiekelen "Fort Minor" | "Snow White Tan" | "Machine Shop Recordings" | Linkin Park Underground

• Akon Bazana
• Alle idioten zingen over boten
• I feel goed
• I like to moo
• Ik ben een kikker
• Last Christmas
• Life is hell!!!!!!!!
• Maak me gek
• Me So Horny
• Non Stop
• P.O.E.P.POEP
• Pokemon Bitches
• Rampeneren
• Red Hot Chilli Peppers Snow hey oh
• The Sweet Escape
• What i'v been looking for

• Alles vernietigen
• Destiny Earth
• Fancy Pants Demo
• Helicopter Gevecht 1
• Helicopter Gevecht 2
• Infanty
• Mario schiet wereld
• Pacman
• Rescue Mission
• Samurai Jack
• Tarzan
• Territorium Oorlog
• Thunderbolt